Het is zover… Het academiejaar is van start gegaan. De studentjes zijn terug en er wordt opnieuw vrolijk gelald en gebrald om 3 uur ’s nachts in de straten van menige studentenstad. Andere jaren is dit nauwelijks een moment van betekenis, maar dit jaar is anders… Dit jaar zit ik zelf ook terug op de schoolbanken.

Terug op de schoolbanken

Yep, ik heb mezelf ingeschreven voor de opleiding Digitaal Artistiek Atelier met keuzevak Animatie aan de afdeling DKO (deeltijds kunstonderwijs) van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen (KASKO). Jeetje, Stef, heb je het dan nog niet druk genoeg? En wat gaat een kerel van middelbare leeftijd (50 volgens sommige, onbevestigde bronnen; 38 volgens mijn eigen tijdrekening) daar in godsnaam zoeken? Wordt het niet stilaan tijd om het wat ‘rustiger aan’ te doen?

Opleidinkje hier, cursusje daar…

Niet, dus. Kijk, zelf ben ik eerder ‘per ongeluk’ in dit vak gerold. Ik vond het gewoon leuk om met de computer allerlei dingetjes in mekaar te prutsen. Nog steeds eigenlijk. Maar ik heb nooit het genoegen gekend van een echte artistieke opleiding. Dus: kortlopend opleidinkje hier, cursusje daar, Plantin Genootschap gevolgd (AANRADER!!!)… Maar dat blijven toch lapmiddeltjes. Er ontbrak iets…

Parallel universum

Een tijdje geleden trok ik met dochterlief naar Antwerpen in verband met haar studiekeuze. Toen we de Academie binnen stapten, was het alsof we in een andere wereld terecht kwamen. Een soort parallel universum waar grenzen en beperkingen niet van tel zijn en vrije, ongebreidelde creatie het hoogste goed is. Voor mij vielen de puzzelstukjes op hun plaats… Hier had ik zoveel jaar geleden moeten zitten, in plaats van me suf te staren op die onbegrijpelijke Latijnse teksten… Doeme toch.

Soit. Het is nooit te laat, hé. Dus heb ik me ingeschreven en ga ik er de volle 100% voor. En voor wie het interesseert: ook dochterlief is toegelaten en is deze week gestart in de richting juweelontwerp. Dochter en pa aan dezelfde academie. Maak dat mee. Al vermoed ik dat ze er niet zo blij mee is dat pa nu ook in dezelfde cafés rondhangt 🙂

PS: ik heb alvast wat eigen kliederschriftjes gemaakt. Beetje nerdy. Ik weet het.