Onlangs woonde ik een vergadering bij met mijn collega-docenten grafische vormgeving bij Syntra. Agendapunt nr 1: opfrissen van het curriculum. Veel verder zijn we niet geraakt, want… wat moet een eigentijdse grafisch vormgever eigenlijk kennen en kunnen? Daar kan je een stevig boompje over opzetten…

Kersvers docent

Yep, sinds dit academiejaar sta ik zelf, voor het eerst in mijn carrière, voor de klas. Digitale beeldbewerking en crossmedia zijn de vakken waarmee ik mijn cursisten probeer te boeien. En in de hoedanigheid van kersvers docent werd dus ook gepolst naar mijn idee over dat wat stoffige curriculum…

Van DTP’er tot manusje-van-alles

Op zich is de vraag ‘wat moet een grafisch vormgever nu eigenlijk kennen en kunnen?’ best wel pertinent. Iedereen zal het met me eens zijn dat ons speelveld de afgelopen jaren grondig door elkaar is geschud en de rol van ‘grafisch vormgever’ is mijn inziens nog nooit zo vaag geweest als nu. De welomlijnde DTP’er van weleer heeft plaatsgemaakt voor een soort van manusje-van-alles die naast foldertjes lay-outen even vlot een website opzet of een animatie in elkaar prutst.

Stuurse bibliothecaresse

Dat hoeft ook niet zo verwonderlijk te zijn. De tools zijn immers nog nooit zo performant en beschikbaar geweest als nu. Filmpje monteren? Gewoon effe Premiere downloaden en het is zo gepiept. Geen idee hoe Premiere werkt? Ook geen probleem… een paar uurtjes tutorials bingewatchen en je bent binnen de kortste keren een zelfverklaarde expert. Jezus… toen ik studeerde moest je, godbetert, naar de bibliotheek om iets te weten te komen. En daar hadden ze welgeteld één magazine waarin iets te lezen viel over de nieuwste snufjes. Magazine meenemen? Ik denkt het niet. Geen haar op het stuurse hoofd van de bibliothecaresse dat er aan denkt om dat prachtige magazine aan de een of andere nieuwerwetse nozem mee te geven. Geef toe, de dingen zijn er toch wel op vooruit gegaan 🙂

Zwitsers zakmes

En toch ook weer niet… Want ondanks alle prachtige tools en de overvloed aan informatie, is het voor de huidige grafisch vormgever geenszins evident het bos nog door de bomen te zien. Halsstarrig vasthouden aan de Heilige Drievuldigheid (Photoshop, Illustrator en InDesign/QuarkXPress) is geen optie. Daarmee redt je’t simpelweg niet meer.  Moeten we dan gaan voor een soort van alleskunner die zich als een Zwitsers zakmes laat inzetten voor om het even welke opdracht? Ook dat lijkt mij een weinig zinvolle piste. Zelf ben ik niet vies van wat cross-disciplinair geëxperimenteer, maar ik heb geleerd dat die eerste, oppervlakkige succesjes in een nieuwe discipline nauwelijks meer zijn dan wankele stapjes in een ongekend speelveld. Het vraagt tijd en energie om je te verdiepen en te specialiseren. Enkel dan kan je een verschil maken met de Instagramende wannabe voor wie het toepassen van een filtertje het summum is van buitenissige creatieve zelfexpressie.

Moraal van het verhaal? Welke opleiding je ook kiest, weet wat de docent over je uitkiepert slechts een deeltje is van een continu transformerende vakgebied. Een gezonde curiositeit naar nieuwigheden en andere creatieve branches is misschien wel de belangrijkste kwaliteit van de huidige grafisch vormgever. Permanent bijleren is dus de boodschap en de enige remedie tegen de imminente dreiging van een redundante skill set.  OK… dat zijn meer dan genoeg dure woorden. Tijd voor koffie 🙂

Zelf ook een mening? Iets toe te voegen? Laat het vooral weten…