Deze week ben ik een InDesign-document tegen het lijf gelopen dat werkelijk alle verbeelding tart. En dat is niet bepaald positief bedoeld. Effe stoom afblazen…

Veel werk

Op dit moment zijn we bij ons op bureau met een behoorlijk omvangrijk project aan de slag. Honderden documenten met technische informatie moeten opgemaakt en aangepast worden en dit in een scala aan taalversies. Dat klinkt misschien niet erg sexy, maar de perfectionist in mij kan de laatste dagen z’n pret niet op met het structureren, schikken en ordenen van al die gegevens. Ik beeld me immers in dat deze documenten, ooit, ergens ter wereld, gebruikt zullen worden bij gewichtige beslissingen en al even zwaarwegende investeringen. Dan wil je toch dat alles er netjes op staat? Ja, toch?

Bijna-inzinking

Niet, dus! Een deel van deze documenten is duidelijk al een pleiade aan vormgevers gepasseerd. En ‘vormgevers’ is hier eigenlijk niet het juiste woord, want het niveau van gepruts varieert van ‘aanvaardbaar’ tot regelrecht ‘stuitend’. Nu ben ik wel het een en ander gewoon en ik verwacht ook niet dat elk aangeleverd document perfect op een nauwsluitend stramien gegoten is en doorspekt is met typografische finesses zoals exotische ligaturen of weloverwogen instellingen voor je ‘optical margin alignment’. Wat ik onlangs voor mijn neus kreeg, heeft me echter bijna een inzinking bezorgd.

Foute tabel

In het betreffende document kwam immers een tabel voor. In een technische context komt dat wel eens vaker voor en gelukkig beschikken we vandaag de dag over alle toeters en bellen om ook complexe tabellen gestructureerd op te maken. Maar niet zo deze tabel. Nee… deze tabel was opgebouwd uit afzonderlijke blokjes. Jaja, voor elk getal in de tabel een afzonderlijk tekstkader, met daaronder (min of meer op dezelfde plaats) een ander, afzonderlijk kader voor de achtergrondkleur van de betreffende cel. OMG!!! Dit had ik niet meer gezien sinds… langere tijd dan ik mij wil herinneren. Misschien even duiden voor onze jongere lezers: er was ooit een tijd dat er niet zoiets was als een ’table’ feature. Het opmaken van tabellen was toen een fysiek pijnlijk, uitermate tijdrovend en bijzonder frustrerend proces waarbij een onnoemelijke hoeveelheid minutieus geschikte tekskaders samen een tabel vormden. Een rijtje toevoegen? Dat was al gauw een uur werk. Vandaag is zoiets gewoon ondenkbaar. En toch is de een of andere pipo er in geslaagd om op deze prehistorische manier een tabel op te maken. Begin daar maar eens correcties op uit te voeren… Jezus f*cking Christ! Kan je beter vanaf nul herbeginnen.

Stop het gepruts

Maar wat mij het meeste stoort is de brute onkunde die hiervan uitgaat. Iemand, duidelijk niet begenadigd met enige technische skills, heeft hier oeverloos veel tijd in gestoken om dit zo grondig mogelijk verkeerd te doen. En dat is jammer. Want het is niet omdat het ‘maar’ technische informatie is, dat die informatie er niet goed moet uitzien. Wel in tegendeel zou ik zo zeggen. Laat zoiets alsjeblieft aan de professional over. Opmaak, dtp, vormgeving… noem het hoe je wil, maar het is een vak. Het vraagt kennis, ervaring, inzicht en een licht afwijkende dosis perfectionisme. Dus: stop het gepruts. Doe van de eerste keer een beroep op een professional. Spaart mij een inzinking 🙂