Vanaf 1 april waait er een nieuwe wind bij Grafisch Nieuws/Nouvelles Graphiques. Voor hoofdredacteur Alain Vermeire wenkt het pensioen en het is Kurt De Cat, momenteel redacteur bij zakentijdschrift Trends Magazine, die het roer overneemt. Een bijzonder woordje van dank…

Persberichten over promoties of functiewissels laten mij over het algemeen Siberisch koud. Maar de wissel van de wacht bij Grafisch Nieuws ligt mij nauw aan het hart. Wie mij een beetje kent, weet dat ik mijn grafische carrière niet als vormgever ben gestart, maar als redacteur bij jawel… Grafisch Nieuws. Het was Alain Vermeire die licht zag in mijn schrijfsels en me een contract aanbood als redacteur.

En er viel in die periode heel wat te schrijven. Computer-to-plate was het-van-het en PDF maakte net zijn opwachting als toekomstige standaard. Het waren de uitlopers van de Grafische Hoogdagen en print was even dominant als Facebook en alle andere social media samen.

Gouden tijden

Het waren inderdaad gouden tijden… Zo herinner ik mij mijn allereerste perstrip bijzonder levendig. Ik was nauwelijks enkele weken aan de slag toen Alain op zijn geheel eigen no-nonsens manier de boodschap gaf dat ik mijn valies kon maken om naar Cannes te vertrekken voor Scitex World.  ‘Ja, maar’, mompelde ik (Alain sprak je niet tegen) ‘Wat moet ik dan aantrekken?’ Jezus… Ik was toen zo groen achter de oren dat het Meyrem Almaci waarschijnlijk stikjaloers had gemaakt.

Hartverzakking

Die Scitex World was in alle opzichten bijzonder. Het was mijn eerste keer in een vliegtuig, mijn eerste echt groot event en mijn eerste kennismaking met de echte wereld. Ik weet nog goed hoe ik, eenmaal aangekomen in een naar mijn normen over-the-top-poep-chic hotel, op de achterkant van de deur de kamerprijzen las… Ik kreeg prompt een hartverzakking. Eén nacht in dat hotelletje was goed voor mijn hele maandloon… Nu ja, de enige accomodaties waar ik tot dan had verbleven waren platgelopen jeugdherbergen en scoutstenten in een koeienwei.

Gokken in het casino

Ik heb die Scitex World van presentatie naar presentatie gehold en me plichtsgetrouw elk persmoment aanwezig gemeld. Al kan ik nu ook wel opbiechten dat ik er even van tussen ben gemuisd om wat op het strand te liggen 🙂 De avonden werden luisterrijk ingevuld met weelderige recepties op de pier aan de Boulevard de la Croisette of een avondje ongegeneerd gokken in het casino. Meteen ook de enige keer dat ik in een casino ben geweest en ik kan bevestigen dat ik in een record tempo de mij toebedeelde jetons ben kwijt gespeeld. Eentje heb ik achter gehouden. Als souvenir. Die moet ik nog wel ergens hebben liggen…

Die Scitex World was voor mij het begin van een heel leerrijke periode vol boeiende ontdekkingen. En ja, het is met een zekere heimwee dat ik terugkijk op die periode. Ik wil je dan ook graag bedanken, Alain, voor je vertrouwen in mijn kunnen en om mij de kans te geven een stukje van de wereld te zien. Hou je goed, geniet van je pensioen en hopelijk tot gauw op een of ander grafisch event voor een frisse pint. Groetjes. Stef.