In een vluchtig Twitter-bericht lanceerde burgemeester Yvan Mayeur van Brussel onlangs het nieuwe logo van zijn stad. Op zich een wat bizarre manier om een nieuw logo voor een hoofdstad te presenteren, maar soit. Wellicht vindt de heer Mayeur dit juist reuze hip. Probleem is niet het kanaal, maar het logo zelf en wat er al dan niet voor zou betaald zijn.
80.000 EUR is de prijs die voor het nieuwe ‘design’ zou betaald zijn (als dit al het correcte bedrag zou zijn, want burgemeester Mayeur is zich geenszins bewust van een dergelijke kostenpost, aldus een interview met BelRTL). Op zich heb ik weinig problemen met dat bedrag. Brussel is per slot van rekening onze hoofdstad en ja, het oude logo was wel degelijk toe aan een redesign. Dit is dan ook een uitdaging van formaat en een professioneel bureau zou hier een vette kluif aan hebben. Alleen heb ik zo mijn twijfels over dat ‘professionele’ bij de degene die dit heeft uit zijn mouw geschud.
Eigenlijk klopt er helemaal niets van. De aartsengel Michaël, de beschermheilige van Brussel die sinds de 13e eeuw symbool staat voor de stad, is in het vorige logo nog in volle glorie te zien in zijn strijd tegen het kwaad. Nu is de arme Michaël herleid tot, (volgens de ene) een platgeslagen duif of (volgens de andere) een slechte kopie van het batman-logo. Feit is dat in het overijverige streven naar eenvoud (of hier: platte simpelheid) de figuur zoveel detail heeft verloren, dat het ook zijn eigenheid kwijt is geraakt. Bovendien staat het symbool ook te klein in verhouding tot de letters waardoor de vorm nog eens extra aan herkenbaarheid verliest.
Komen we bij de letters BXL, wat natuurlijk de ééntalige, Franse afkorting is van Bruxelles. Nu kan je best wat wereldvreemd zijn, maar zelfs de grootste nitwit weet dat taal een gevoelig issue is in en rond Brussel. Brussel is een tweetalige hoofdstad en het is vanzelfsprekend dat dit zich reflecteert in de gebruikte letters. Of moeten we hier een (s)links, politiek manoeuvre achter zoeken om de Vlamingen een kl**t af te trekken. Kan ook, natuurlijk.
Soit. Over de ‘vorm’ dan maar. Wie vond het in godsnaam een goed idee om te werken met twee, op mekaar staande cirkels? Ten eerste is een cirkel niet meteen de meest tot de verbeelding sprekende vorm. Doe er dan maar meteen twee? Dat maakt het echt niet beter. Bovendien vormen de twee cirkels geen eenheid, zoals het geval bij een elegante acht. Nee, ze staan gewoon bovenop mekaar. Rechttoe rechtaan, in het beste geval. Knullig en amateuristisch, als je het mij vraagt. Verder is het resultaat een bijzonder onhandige vorm voor een logo. Een veelzijdig logo is best niet te breed of niet te hoog, zodat het vlot kan geïntegreerd worden in allerlei communicatievormen. Zouden ze daar over nagedacht hebben? Lijkt me sterk.
Blijft over: kleur. In deze uitbundig kleurrijke tijden kiezen voor zuiver zwartwit, vind ik wel iets hebben. Goed uitgevoerd, kan dit heel stijlvol zijn. Toch is dit hier allerminst een goede keuze. Een stad heeft immers zijn kleuren en net als bij een voetbalclub moeten die met vuur verdedigd worden. In geval van stad Brussel is dat groen, rood en geel. Op zich niet zo’n slechte combinatie waar een beetje vormgever echt wel raad mee weet.
Moraal van het verhaal: volgens mij heeft de secretaresse het gedaan of anders de broer van de nonkel van de zus van de burgemeester zelf. Dat zou in elk geval veel verklaren.